به نقل از «مشرق»

شبکه نمایش خانگی در سراشیبی سقوط است

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۹۴۵۲۳۴

کاهش قدرت اقتصادی مخاطب نیز قطعاً بر خرید محصولات نمایش خانگی اثرگذار خواهد بود.

به گزارش مشرق، شکایت بهرام رادان از تهیه‌کننده و پخش‌کننده سریال «رقص روی شیشه» و اقدام لیلا حاتمی در جدا شدن از سریال «نهنگ آبی» اولین چالش سینماگران در شبکه نمایش خانگی به حساب نمی‌آید. این شبکه در اولین حضور جدی خود یعنی سریال «قهوه تلخ»، تولد ناقص‌الخلقه‌ای داشت و همچنان مشکلات ساختاری بسیاری با وجود VOD و IPTVها دست و پاگیر شبکه نمایش خانگی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنچه به عنوان رکوردشکنی در شبکه نمایش خانگی در پخش سریال «هیولا» عنوان شده است، نشان می‌دهد در شبکه فیلیمو حدود ۱۹۰ هزار نفر هر قسمت از سریال هیولا را تماشا کرده‌اند. حق اشتراک ماهانه حداکثر ۲۵ هزار تومانی این شبکه ما را راضی می‌کند بپذیریم هر قسمت از هیولا ۲ هزار تومان عایدی مالی داشته باشد که در بهترین حالت فروش ۴۰۰ میلیونی در هر قسمت خواهد بود. این مبلغ قابل قیاس با خرید ۱۰ میلیارد تومانی رایت این سریال توسط فیلیمو (به ادعای روزنامه جام جم) نیست و وضعیت «رکوردشکنی شبکه نمایش خانگی» بخوبی می‌تواند نشان دهد که شبکه نمایش خانگی در چه وضعیتی به سر می‌برد.

بیشتر بخوانید:

هادی رضوی چگونه با پول معلمان رؤیاهای پسر شریعتمداری را تعبیر کرد؟ +تصاویر

بیشتر بخوانید:

تقسیم کار هنرمندان و مدیران برای تکمیل پروژه قبح‌زدایی از رابطه با اسرائیل +تصاویر

سود در ضرر مالی؟!

در حالی هر روزه اقبال برای تولید آثار در شبکه نمایش خانگی بیشتر می‌شود که تقریباً تمام مدیران ناظر و تولیدکنندگان به زیان‌ده بودن آن اقرار کرده‌اند. به جز ۶-۵ سریال برجسته، تقریباً تمام سریال‌های دیگر در این شبکه از لحاظ اقتصادی شکست خورده‌اند. این شکست اقتصادی در شبکه نمایش خانگی دلایل متعددی با خود به همراه دارد. از جمله می‌توان به کم‌توجهی مخاطبان ایرانی به کپی‌رایت اشاره کرد که بازار دانلود غیرقانونی سریال‌های این شبکه، پرمخاطب‌تر از بازار توزیع فیزیکی و دیجیتال آن است. ذائقه مخاطب ایرانی به رایگان تماشا کردن سریال خو کرده است. سریال‌های رایگان صداوسیما و دانلود غیرقانونی سریال‌های باکیفیت خارجی هم بر این امر تاثیرگذار بوده و از همین رو ممکن است مخاطب حاضر نباشد به آسانی از جیب خود برای تهیه مجموعه‌های نمایشی هزینه کند. بالا رفتن هزینه تولید در سال‌های اخیر موجب شده هزینه تولید هر قسمت از سریال‌های نمایش خانگی به طرز عجیبی افزایش یابد و در این بین کاهش قدرت اقتصادی مخاطب نیز قطعاً بر خرید محصولات نمایش خانگی اثرگذار خواهد بود. همچنین بخش زیادی از سریال‌های شبکه نمایش خانگی با سرمایه‌های کلان و نامعلوم تهیه شده است که این مساله موجب شده هزینه ساخت فیلم در این شبکه‌ها از جمله دستمزد بازیگران به شکل نجومی افزایش پیدا کند و راه را برای سایر سرمایه‌گذاران سینمایی ببندد.
 

سریال نصفه و نیمه و مخاطبی که مهم نیست!

اگرچه شروع به فعالیت جدی شبکه نمایش خانگی با اقبال مخاطبان همراه شد اما این اقبال در مقاطع مختلف با عملکرد غیرحرفه‌ای سازندگان رو به افول گذاشت و اعتماد مخاطب را نسبت به این شبکه‌ها کاهش داد؛ از ابتدای شروع به کار جدی این شبکه یعنی قهوه تلخ، این مجموعه برخلاف توجه مخاطبان به آن، نصفه و نیمه در پایان راه رها شد و اعتراضات بسیاری را برانگیخت. قسمت آخر سریال «ابله» به کارگردانی کمال تبریزی هیچگاه منتشر نشد. سریال «عشق تعطیل نیست» بعد از حدود ۵ قسمت دیگر ادامه پیدا نکرد. سریال «احضار» که به نظر می‌رسید بناست در ژانر وحشت به عنوان نخستین اثر شبکه نمایش خانگی به نمایش درآید، از قسمت نهم به بعد دیگر منتشر نشد.کارنامه سریال‌های نیمه‌تمام شبکه نمایش خانگی ادامه‌دار است اما بی‌توجهی سازندگان نسبت به مخاطبان و سلب اعتماد آنها به همین جا محدود نمی‌شود. بسیاری از مجموعه‌های این شبکه نمایش خانگی تلویحاً قول فصل بعدی را به مخاطب خود داده بودند در حالی که هیچگاه خبری از آنها نشد. «عاشقانه»، «آسپرین»، «عالیجناب» و… از جمله همین سریال‌ها بودند که مخاطبان از تماشای فصل دوم آنها محروم شدند و اکنون هم خبر می‌رسد که «رقص روی شیشه» بناست زودتر از موعد به پایان برسد و این رفتار غیرحرفه‌ای و ضد مخاطب سازندگان موجب شده است مخاطبان اعتماد کمتری نسبت به سریال‌های نمایش خانگی داشته باشند.
 

بی‌رنگ در سرزمین تنوع‌طلبی‌ها!

شبکه نمایش خانگی یکی از ظرفیت‌های بالقوه سینماگران ایرانی برای تنوع بخشیدن به مضامین و ژانرهایی است که پیش از این کمتر به آن پرداخته شده است. در واقع این شبکه می‌تواند تولید محصولات نمایشی را به سمت گونه‌هایی ببرد که سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی را از یکنواختی خارج کرده و ذائقه مخاطب را از فیلم‌های شبیه به هم خارج کند اما اگر یکی، دو اثر را از این میان فاکتور بگیریم، می‌توان شبکه نمایش خانگی را نمونه مبتذل شده و هجوآمیز سریال‌های تلویزیونی دانست که رفع محدودیت‌ها نه‌تنها نتوانسته به آنها کمک برساند، بلکه تولیدکنندگان را به سمت ساخت آثاری بی‌کیفیت‌تر از نمونه‌های تلویزیونی آنها گسیل داشته است. عدم شناسایی ذائقه مخاطب ایرانی، ناتوانی کارگردان‌های ایرانی در تولید محصول با ژانرهای متنوع، ضعف قصه‌پردازی و پناه بردن به هنجارشکنی برای جذب مخاطب، بی‌توجهی به بافت فرهنگی جامعه ایرانی و تجربه‌گرایی در فضاهای غیرمرتبط با ساختار فرهنگی ایرانی‌ها، تنها بخشی از دلایلی است که موجب شده کیفیت محصولات شبکه نمایش خانگی نازل‌تر از نمونه تلویزیونی آنها شود. ظرفیت بالقوه شبکه نمایش خانگی در تنوع بخشیدن به مضمون و ژانرهای نمایشی عملاً بلااستفاده مانده است و ترجیحی وجود ندارد تا مخاطب این شبکه را به تماشای تلویزیون ترجیح دهد، آن هم با صرف هزینه بیشتر.
 

سریال گلشیفته

سازمان سینمایی و پیچ سقوط نمایش خانگی!

تداوم فرآیند کنونی در شبکه نمایش خانگی بی‌شک به ورشکستگی و تعطیلی آن خواهد انجامید. هم‌اکنون نیز این شبکه به عنوان پدیده‌ای زیان‌ده شناخته می‌شود که می‌توان یکی از دلایل عدم اعلام دقیق میزان فروش و هزینه تولید فیلم‌های شبکه نمایش خانگی را همین امر دانست. به هر ترتیب وزارت ارشاد و سازمان سینمایی به‌عنوان متولی این شبکه یکی از مقصران اصلی وضعیت کنونی آن به حساب می‌آید. رهاشدگی در نظارت محتوایی و کم‌توجهی به کیفیت محصولات تولیدی موجب شده است وضعیت این شبکه به حالتی غیرطبیعی سوق پیدا کند. اگر سازمان سینمایی اهمیت بیشتری برای نظارت بر کیفیت سریال‌های نمایش خانگی قائل می‌شد، قطعاً مجموعه‌های نصفه و نیمه رها شده‌ای چون ابله، احضار، عشق تعطیل نیست و… وارد این شبکه نمی‌شدند و مخاطبان را نسبت به این فضا بی‌اعتماد نمی‌کردند. به گزارش وطن امروز، سازمان سینمایی استفاده از اهرم‌های قانونی برای تعهد به پخش تمام قسمت‌ها و رعایت حقوق مخاطب در این شبکه را نادیده گرفته است. همچنین طراحی سازوکار اجرایی برای ارزیابی کیفیت این مجموعه‌ها موجب می‌شد مجموعه‌هایی چون «ممنوعه» پس از پخش با سانسور مواجه نشوند. چالش‌های موجود نمایش خانگی گستره وسیعی را دربر می‌گیرد و کم‌توجهی سازمان سینمایی نسبت به این چالش‌ها قطع به یقین سهم بالایی در ورشکستی شبکه نمایش خانگی خواهد داشت.

منبع: مشرق

کلیدواژه: وعده های روحانی امام جمعه کازرون بازار سکه و ارز قتل همسر نجفی آسپرین رقص روی شیشه روزنامه جام جم ژانر وحشت سریال احضار سریال هیولا صدا و سیما صداوسیما عاشقانه عالیجناب کمال تبریزی لیلا حاتمی نهنگ آبی وزارت ارشاد وطن امروز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۹۴۵۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وقتی سرگرمی، قربانی بزرگ شعار دادن می‌شود /چرا «نون خ» در فصل پنجم مورد استقبال قرار نگرفت؟

بخشی از کیفیت متوسط نون خ در فصل پنجم فدای شعارهای گنجانده شده در فیلمنامه شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی را قربانی شعار می‌کند.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق- دنباله‌سازی سریال‌های موفق به تاسی از فصل‌بندی مجموعه‌های غربی، در چند سال اخیر، در سیما و شبکه نمایش خانگی باب شده است. برخلاف مجموعه‌های غربی که فصل سوم یک سریال با کیفیت‌تر از فصل اول آن است، مهمترین ویژگی ساخت سریال‌های چند فصلی در ایران این است که با افزایش فصل‌ها با یک ریزش مخاطب و افت کیفی و دراماتیک مواجه خواهیم بود.

دنباله سازی در حوزه سریال‌، در دوره‌ای که تلویزیون مخاطب استانداردی داشت، تبدیل به رویه شد. با ریزش مخاطبان جعبه جادو در سال‌های اخیر، ساخت سریال‌های چند فصلی مجموعه‌هایی نظیر زیرخاکی و نون خ به نتایج معکوسی منجر شد.

دست کم در دوسال گذشته هیچ کدام از مجموعه‌های سیما بازتابی اجتماعی و رسانه‌ای میان مخاطبانش نداشته (نمود مرجع شبکه‌های اجتماعی است) و پخش متوالی دو سریال «زیرخاکی» و «نون خ» آخرین تیرهایی بود که در خشاب جعبه جادو قرار گرفت، اما شلیک این دو سریال به صورت متناوب نشان داد که هر دو سریال آثار مشقی و شکست خورده هستند. این شکست‌های متوالی باید مورد توجه تصمیم‌سازان قرار گیرد و این مهم برایشان آشکار شود که حتی ساخت احتمالی پایتخت با انواع خبرسازی در جذب مخاطب تاثیری نخواهد داشت.

با تقارن نوروز و ماه مبارک رمضان، سیمای ملی تلاش کرد با ادامه مجموعه‌هایی که دستاوردهای ظاهری آنان به قبل از دوران تحول بازمی‌گردد، فاصله خود را با مخاطبان کمتر کند.

بر اساس این سیاست فصل چهارم «زیرخاکی» روی آنتن رفت و نکته جالب اینجاست که همزمان با پخش این مجموعه برنامه گفت‌وگو محور «زندگی پس از زندگی» بر اساس نظرسنجی‌های منتشر شده از مخاطبان بیشتری برخودار بود.

همین سنجش آمار رسمی که توسط سازمان صدا و سیما منتشر شده نشان می‌دهد، پروژه افزایش فصول‌ سریال‌ها در شرایط کنونی، یک پروژه شکست خورده است.این سریال برخلاف فصل‌های قبلی با واکنش مثبت چندانی از سوی رسانه و واکنش درخوری در بین مردم و فضای مجازی مواجه نشد.

با این حال انتظار می‌رفت این شکست، با پخش سریال نون‌خ جبران شود که عملا «نون خ» کیفیت کمتری نسبت به فصل چهارم زیر خاکی داشت .

در فصل پنجم «نون خ» دیگر ظرافت‌های گذشته در شخصیت پردازی مشهود نبود. نویسنده در نگارش فیلمنامه دچار یک سردرگمی محسوس بود و نتوانست همچون فصل اول و دوم روایتی پیوسته خلق کند.

فصل پنجم نون خ از فصل سوم آن ضعیف‌تر بود، چون سازندگان تصمیم داشتند، موقعیتی مشابه پایتخت 3 را در قالب سریال دیگری خلق کنند. به این ترتیب نون خ هویت مستقل خود را از دست داد و عملا از حیث دراماتیک به قهقرا رفت. عدم نبود یک قصه یکپارچه با برجسته شدن تیپ های تکراری سریال و کنایه‌ها و شوخی‌های بارها تکرار شده، به ساختار این مجموعه لطمات فراوانی زد.

تیپ‌هایی نظیر ادریس (سیروس سپهری)، روناک (با بازی صهبا شرافتی)، عمو کاووس (با بازی ماشاالله وروایی)، سلمان (با ایفای نقش کاظم نوربخش) و روژان (با بازی هدیه بازوند) هم کارکرد کلیشه‌ای در فصل پنجم سریال داشتند.

محمود گبرلو منتقد سینما و مجری سابق برنامه هفت درباره اشکالات اشاره شده در صفحه اینستاگرام خود نوشت : چون مخاطب با نون‌خ از سال های گذشته ارتباط برقرار کرده، قصه را بیشتر به خاطر شخصیت‌ها دنبال می کند. گره‌های متعدد برای کشش بیشتر فیلمنامه باید وجود داشته باشد تا تماشاگر برای دنبال کردن قصه انگیزه پیدا کند. ولی گره‌های فصل ۵ سطحی و دم دستی هستند.

در فصل پنجم ازدواج سلمان و شیرین، می‌توانست یک اتفاق ویژه جذاب در متن سریال باشد اما مشخص نیست چرا این رویداد به خرده روایت جذابی تبدیل نشد. تنها عنصر جذابیت سریال در فصل‌های متوالی این مجموعه تعارض و تقابل میان این دو شخصیت بود و ازدواج آنان منجر به از میان رفتن یکی از مایه‌های اصلی دراماتیک سریال شد.

قصد سازندگان بر اساس شعارهای تحول گرایان این بود که یک ایران زیبا را به تصویر بکشند اما به محض اینکه جهت سریال مسیر کرمان را با گرافیک خاصی به تصویر کشید، مسافران همران نورالدین خانزاده سروکارشان به یک طبیب معتاد به تریاک افتاد.

هر چند نمایش این وضعیت و کاراکتر طبیب، توام با کمی پرده‌پوشی بود، اما این بخش از سریال با اشاره به کرمان و نشان دادن یک پزشک معتاد توهینی زیرپوستی محسوب می‌شود.

در بخشی دیگر روایت سریال وارد شهر چابهار شد و در متن سریال تصویری وارونه از اقوام ساکن در این استان را به نمایش گذاشت. این بخش از سریال با اعتراض شدید مردم سیستان و بلوچستان در فضای مجازی مواجه شد، تا افتتاحیه رسانه ملی در سال 1403 با حاشیه‌هایی مواجه شود.

کیفیت فصل پنجم این سریال از تمامی فصل‌های آن پایین‌تر بود و ساختار شعار زده سریال، پس از نجات کولبران نشان می‌داد که سازندگان سعی کرده‌اند برای خوشایند تحول‌خواهان در سیما سریالی را تولید کنند تا حجم بالایی از شعار در متن آن در قالب مونولوگ نمود داشته باشد. بخشی از کیفیت متوسط نون خ فدای همین شعارها شد و تا به صورت نمادین شاهد آثاری باشیم که سرگرمی، قربانی شعار می‌شود.